เป็นแค่คนคุย แต่บ่ได้เป็นคนสำคัญ
ในใจอ้ายมีเขาคนนั้น บ่เคยฮักกันคือบ่บอกแหน่
มาเตาะมาต้อย อ่อยให้ความหวัง คือจั่งเพิ่นแคร์
บทสรุปเทิงหลุบฮักแพ้ ที่แท้ ที่แท้ น้องแค่คนคุย
แค่คุยเล่นๆ บ่ได้เป็น คนที่อ้ายคบ
ฮักน้องถืกลบ จบแล้วเส้นทางหัวใจ
คุยด้วยทุกวัน แค่เป็นสะพาน ให้อ้ายรอใคร
คิดเองว่าเพิ่นมีใจ สุดท้ายแค่คั่นเวลา
ปาดหยดน้ำตา ที่ไหลออกมาเป็นทาง
เปื้อนแก้มบางๆ ฮักนางมื้อนี้เบิดค่า
ทุ่มใจไปคบ หลงฝากใจ กับอ้ายเรื่อยมา
เจ็บหลายเมื่อได้รู้ว่า อ้ายบ่เคย บ่เคยฮักกัน
ใจอ้ายนั้น มีเพียงเขาแม่นบ่
ใจอ้ายนั้น มีเพียงเขาแม่นบ่
โพ้ดแท้นอ คือสิฮักกะด้อ แต่เต๊าะน้องแค่คุย
มุ่นอุ้ยปุ้ยมาเจ็บคักอุ๊กหลาย คนที่มีความหมายบ่แม่นเฮาเลยบ้อ
บ่โทษอ้ายดอกเน๊าะ สิโทษหัวใจตัวเอง
คิดเองเออเอง มั่นหน้า ว่าสำคัญพอ
แทบหงายล้มถ้วน ม้วนหน้าหัวสัก
สมน้ำหน้าบ่ คนที่คึดต่อ บ่มีเราเลยในหัวใจ
อ้ายมีไผ คือบ่เว่าแต่แรก
นี่อ้ายตั้งใจแจก คำว่าฮักจนคิดว่าใช่
หยอดคำหวาน คำคิดฮอด
กอดหน่อยได้ไหม แบบนี้มีไผ สิบ่คิดไปเอาเอง
คิดไปเอง มันเจ็บมาแฮ่งซ้ำ ล่ะทำใจบ่เก่ง
คิดไปเอง มันเจ็บมาแฮ่งซ้ำ ล่ะทำใจบ่เก่ง
ลบบ่เก่ง ลืมบ่เก่ง จมกับความปวดร้าวมาสมพื้นคักเด้
ถืกอ้ายเท ล่ะโซเซฮักจบ ถืกอ้ายเท ล่ะโซเซฮักจบ
แค่คนคุยบ่ได้คบ เข้าใจแล้ว